Nienke Blom van libelle uitvaartverzorging is een wonderbaarlijke vrouw die van iets wat koude rillingen bezorgt iets heel warms kan maken. Haar grootste kracht zit in haar empathische vermogen.

Luisteren naar onze wens en kijken wat er in deze tijd mogelijk is was bijzonder. Ook je medeleven, je fijne gesprekken en de omgang waren ontspannen en erg fijn.

Afgelopen week heb ik afscheid moeten nemen van mijn beste vriendin. Ik had het voorrecht te mogen meedenken met haar man en kinderen en samen met Nienke hebben we het mooiste afscheid dat je kunt bedenken georganiseerd voor mijn lieve vriendin. Nienke is empathisch, geduldig en meelevend, maar ook kordaat. Zij heeft alles tot in de puntjes geregeld, van de prachtige afscheidsdienst in de Ruïnekerk tot de condoleances thuis in het weekend en na de afscheidsceremonie. Een prachtige tent in de tuin, verwarmd en mooi aangekleed. Wat een bijzonder afscheid, voor en door een bijzondere vrouw! We hebben 9 dagen met elkaar mogen optrekken. Het is alsof ik er een vriendin heb bijgekregen. Nienke, dankjewel voor je fantastische begeleiding!

Lieve Nienke, we kennen elkaar van een BNI-training enige jaren geleden en eigenlijk zit je sindsdien in een veilig vakje in mijn hoofd. Vorig jaar rond deze tijd heb ik je uit het vakje gehaald en je na een flinke aarzeling opgebeld. Mijn moeder was ongeneeslijk ziek en door jou te bellen voelde dat nog echter, nog rauwer, nog meer als een stap naar een definitief afscheid van mijn lieve mama. Ik belde jou voornamelijk omdat ik als de dood voor de dood ben en dan in het bijzonder voor de aanstaande dood van mijn moeder. We hebben lang gepraat over de dood, mijn angsten, mijn vader en moeder die al sinds hun 13e onafscheidelijk zijn, mijn broer en onze gezinnen met kleine kinderen tussen de 6 en 11. Hoe gaat dat eigenlijk? Neem je ze mee? Hoe bereid je hen voor? Wat zeg je wel, wat zeg je niet? Ook deelde jij veel over jezelf en ik sloot jou in mijn hart, net zoals mijn vader en broer, toen het einde van mama naderde. Ik wilde te zijner tijd een liefdevol afscheid van mijn moeder en ik gunde haar jou, Nienke, en onszelf eigenlijk ook. We zouden het nodig hebben. Uiteindelijk hebben we na dat gesprek contact gehouden en heb ik je af en toe op de hoogte gesteld. In de week waarin we wisten dat mijn moeder zou overlijden, hebben we nauw contact gehad. Zelfs op de momenten dat ik met spoed naar het AVL werd geroepen belde ik al scheurend over de A10 met jou. Op 29 november overleed mijn moeder en heb ik de angst voor haar dood kunnen laten varen. Ze nam rustig, met tevreden gesloten ogen en een zelfverzekerde glimlach rond haar mond afscheid van ons en van het leven. De week erna heb jij alles tot in de puntjes verzorgd en merkte ik dat mijn vader en broer jou ook direct omarmden. Nienke was er, dus het kwam goed, ondanks al het verdriet. De kinderen werden ook nauw betrokken, mochten houten vlinders schilderen waarmee de kist werd afgesloten en die ze mochten houden na de ceremonie. Er waren boekjes en ze namen daadwerkelijk afscheid van oma zonder angst maar vol liefde. Jouw verhaal over de bellenblaaspost voor de kinderen tijdens de ceremonie maakt ons stil en vulde ons met liefde voor onze moeder, vrouw en oma, en de kinderen bliezen de mooiste bellen. Aan het einde van de ceremonie richtte jij je persoonlijk tot ons: mijn vader, broer en mij. Jouw woorden aan mijn vader zal ik nooit vergeten. Je was ook zelf geraakt door hem en zijn onvoorwaardelijke verbondenheid met mijn moeder, nauwelijks zichtbaar voor de rest, maar ik zag het en het raakte mij in mijn ziel. Daarom heb ik jou gekozen en zal ik je in dergelijke moeilijke omstandigheden weer kiezen. Nienke, ik ben een beetje van je gaan houden. Dank je wel voor alles.