Overlijden, sterven, doodgaan, overgaan. Welke woorden je gebruikt, kan samengaan met het gevoel dat je bij deze gebeurtenis hebt. Een gebeurtenis, een moment. De aanloop kan lang duren of juist heel kort zijn. En ‘wat en hoe’ er gebeurt op dat moment dat weten we niet. We hebben het nog niet uit eerste hand meegemaakt; misschien aan de zijlijn gestaan bij het proces van een dierbare…
Je zou naar een overlijden kunnen kijken als een overgang, van de ene fase naar een andere fase; en waar brengt die overgang je naartoe? Wat komt er na dit leven? Een nieuw avontuur, nieuwe ervaringen? Eenzelfde vraag kan zijn: wat was er vóór je geboorte? Een geboorte is ook een overgaan van een fase naar een andere.
van de ene fase naar een andere fase;
en waar brengt die overgang je naartoe?
Het zilveren koord van het leven verbindt lichaam en ziel. Wanneer de verbinding verbroken wordt, heb je geen werkend lichaam meer en ben je overleden. Het lichaam kun je zien, de energie van de ziel soms voelen. Overlijden kan ook een gevoel geven van ‘over ... lijden’: het lijden is over. Iemand hoeft niet meer te lijden, heeft geen pijn en ongemakken en angst meer. Overgaan heeft veel te maken met loslaten, van beide kanten, zowel voor de stervende als voor de achterblijvers.
Hoe blijft iemand die je niet meer ziet bestaan? Volgens sommigen is ‘weg’ eenvoudig ‘weg’. Klaar. Volgens anderen blijf je altijd; je energie blijft voelbaar, herinneringen aan jou en de liefde voor jou bij anderen. Alles is goed. Volg je eigen gevoel, ervaar wat bij jou aansluit. Zo maak je de winter misschien wat warmer en vind je ergens geborgenheid; kun je genieten van kleine dingen en lichtpuntjes.
Dit artikel verscheen eerder in het liefde voor het leven magazine.